Chasing Love

Zonder enige twijfel ga ik in Augustus 2012 mijn hart achterna. Terugkijkend op de eerste kennismaking met Kate in Nepal was het me eigenlijk toen al duidelijk. Mijn gedachten waren de twee maanden die ik thuis heb doorgebracht enkel op Canada gericht. Met een retour ticket op zak stap ik in het vliegtuig naar het beloofde land. Het voelt natuurlijk en avontuurlijk tegelijk. Het avontuur in Canada tegemoet en niets in me twijfelt over deze keuze.

Op het vliegveld van Calgary groeten me senioren met enorme witte cowboy hoeden me welkom in Canada. Kate staat op me te wachten met een liefdevolle omhelzing. Alberta, en dus met name Calgary, is rijk van de olie en echt Noord Amerikaans. Enorme pick-up trucks rijden log over de brede highways. In een van de suburbs vol parken en houten stereotype huizen wonen John en Chyla, de ouders van Kate. Ik wordt met veel warmte ontvangen en geniet van een weekend vol Alberta beef en B.C. salmon.
Ik maak kennis met Bernie, de auto van Kate. Ik ben direct verzot op haar stationwagen, waar ik in de opvolgende weken een nauwe band mee opbouw. Bernie wordt volgegooid en na enkele liefdevolle en waarschuwende woorden van Pa en Ma Gapp zet de verhuiswagen koers richting westen.

We rijden rechtstreeks naar Banff NP dat nog geen twee uur buiten Calgary ligt. Kate laat me Canmore zien waar ze een poos gewoond heeft. We bezoeken het pittoreske Banff town, zwemmen in ijskoude meren, zien een zwarte beer en een Elk, en kamperen tussen een miljoen nijdige muggen.
De volgende dagen verkennen we zowel Banff als Jasper. Twee adembenemende nationale parken in de Rocky Mountains waar het ene meer nog helderder blauw is dan de volgende. De route over highway 93 leidt door bergen met prachtige vergezichten en langs besneeuwde toppen van de ijzige gletsjers. We doen een zeer belonende hike rond Lake Louise waar we flink natgeregend worden. De volgende wandeling is korter maar o zo mooi!

Nadat we Banff en Jasper verlaten ontwaak ik uit de roes en daalt Canada eindelijk in. Pas na dit moment realiseer ik me waar ik me begeef en geef me pas echt over aan het genieten van mijn prachtige dame en dit fantastisch land.

We vervolgen onze weg westelijk over de trans Canada highway. Stoppen in kleine dorpjes voor lunch of boodschappen, doen korte hikes, frissen onszelf op in meren die steeds warmer worden en stoppen ’s avonds bij een camping. Het kamperen hier is echt fantastisch! De locaties van deze kleine BC campgrounds zijn ongelofelijk! Speciale benoeming voor de camping tussen Kamloops en Cache Creek (ben de naam vergeten). Hier hebben we een ongelofelijke avond en morgen beleeft aan een prachtig meer.

De volgende stop is Whistler. De ‘verkorte’ route 99 blijkt toch meer tijd in beslag te nemen dan voorzien. Bernie heeft het zwaar. Na een lange afdaling hebben zijn rokende remmen even rust nodig. In Whistler ontmoeten we een enorme club oude vrienden van Kate in het huisje van Andrea’s familie. Het weekend in dit ski resort dorp bestaat uit het aanschouwen van down hill mountainbike profs en een knotsgek feest met een combinatie van BBQ, ‘braking down the house’ en skinny dipping dat tot in de vroege uurtjes doorgaat. Het is een grote reünie waar ik toch niet helemaal tussen hoor.

Na een week bereiken we dan eindelijk Vancouver, de nieuwe woonplaats van Kate. Echt, echt, echt een magistrale stad. Super groen, aan de westkust, heeft wel iets van Melbourne weg. Ik ontmoet leuke en avontuurlijke mensen. We hebben één dag om wat meubels voor Kate te kopen dus we doen een IKEA run. Exacte kopie als die in Nederland. We proberen onze tijd optimaal te benutten om de dag erna direct richting Vancouver Island the rijden.

Na een stukje ferry en een kleine dag rijden komen we aan in Tofino, hét surfdorpje van het enorme eiland. Via opnieuw wat kennissen van Kate belanden we ’s avonds in opnieuw een cabin waar we verwent worden met een fantastisch salt & vinigar zalm diner.
De volgende twee dagen proberen we onze eerste kunstjes op de surfplank. Kei leuk! Verder ontdekken we nog een leuke track naar een afgelegen stand, wat me helemaal verlieft maakt op Canada. Opnieuw super kamperen met diner sessies op het strand.

De laatste twee dagen besteden we op Flores Island. Vanaf Tofino pakken we klein bootje naar dit native eiland, home of the ‘Wild Coast Trail’. Leuk om een inkijk te krijgen in een klein beetje native cultuur, maar de afgelegen ligging maakt de meeste indruk. Bepakt en bezakt lopen we de trail, afwisselend tussen strand en stukken regenwoud. Zeer uitdagende wandeling (dankzij onze eigen hulp) van veel dichtbegroeide paden. Tegen de avond zoeken we een verlaten stukje strand om de tent op te zetten. Alles zit onder het zand, maar dat wordt al heel snel vergeten. Op dit privéstrand, bij een kampvuur onder een volle sterrenhemel is het gevoel ronduit romantisch.

Met lichte tegenzin reizen we twee dagen later vanaf Flores in één ruk terug naar Vancouver. Voor Kate begin de introductie van haar nieuwe universiteit wat mij een kleine week de mogelijkheid geeft de stad te ontdekken. Het zonnetje staat elke dag hoog aan de hemel dus ik besteed veel tijd op een van de vele stranden, slenter door downtown en speel disc golf. Met Kate doe ik in de avonden stadse dingen en ontdekken goeie restaurants.

De keuze voor het laatste lange weekend is gevallen op Spirit Lake, Idaho. Na lang twijfelen besluiten we toch de 10 uur durende rit naar ‘the lake house’ in Amerika te maken. Goeie keuze! The States zijn zoals op tv, ronduit bizar hoe spot on. Opnieuw ontmoet ik vrienden. We besteden het weekend aan het meer waar we zwemmen, relaxen, waterskiën en gek doen. Vakantiegevoel!

Helaas komt een paar dagen later dan toch een einde aan dit kort bezoek. Het afscheid op het vliegveld is alles behalve leuk, maar ik weet zeker dat het niet mijn laatste is geweest. Canada heeft me in alle opzichten positief verrast met z’n fantastische levensstijl!