Getting into higher spirits
Door: Rien
Blijf op de hoogte en volg Rien
03 Maart 2010 | Laos, Vientiane
Sabai dii..!!
Ja ik weet het.. het is alweer veel te lang geleden. Ik heb hier ook zoveel afleiding! Maaaar ik ben mijn homeland echt niet vergeten hoor;) Heeft iedereen de carnaval een beetje overleeft? Ikzelf heb de feestdagen dit jaar op een iets andere manier beleefd, maar daar later meer over. Ik zit op dit moment in Vang Vien, Laos. Een heel eind van mijn vorige locatie, Kanchanaburi..
Mijn laatste dag in Kanchanaburi heb ik mezelf losgerukt van de geplande tour om Erawan National Park te bezoeken. Dit park ligt zo'n 35 km buiten de stad dus heb ik een scooter gehuurd om daar te geraken. De '7 steps waterfall' is de hotspot van het park. Het kost meer dan een uur om bij de bovenste waterval te komen, maar dan heb je ook het plaatje compleet. Prachtig mooie watervallen met (ijskoud) helder blauw water. Met Name tree 3 en 4 vond ik persoonlijk de beste! Na wat rondgespetter in de watervallen was het tijd om Kanchanaburi te verlaten en verder te trekken richting noorden.
Via Bangkok ben ik toen naar Chiang Mai gereist. Hier heb ik erg veel ondernomen! Omdat ik eerder per bus van Maleisie naar Thailand was gereist, had ik recht op een visa voor slechts 15 dagen. In Chiang Mai kwam ik er achter dat dit bij lange na niet voldoende tijd was voor de dagen die ik nog over had. Op dat moment kun je twee dingen doen. Je schrapt enkele dingen van je lijstje en gaat overal iets sneller doorheen zodat je de grens over bent voordat je visa verloopt.. OF je doet een zogenaamde visa run. Mijn keuze was snel gemaakt en viel op optie twee! Bij een visa run ga je naar de dichtsbijzijnde grensovergang enkel en alleen om de grens over te steken en vervolgens direct rechtsomkeers te maken en terug te keren naar, in mijn geval, Thailand. Vanuit Chiang Mai is de niet de meest gebruikelijke maar wel dichtsbijzijnde en goedkoopste grensovergang, die naar Myanmar (Birma). Met een mini-van in high speed richting grens! Het is niet de meest gebruikelijke gensovergang omdat deze nog wel eens gesloten wordt doordat er wat onrust heerst in het oosten van Myanmar. Met toch een beetje spannend gevoel liep ik dan ook over de brug die Thailand met Myanmar verbind. Het was een drukte van jawelste en het feit dat auto's en motors midden op de brug van rijbaan moesten wisselen (in Thailand rijden ze links, Myanmar rechts) maakte het er niet minder chaotisch op. Bij de douane in Myanmar nemen ze dan ook nog je paspoort in omdat je er als buitenlander er slechts 1 dag mag verblijven. Gelukkig kon ik ze vertellen dat ik meteen terug wilde naar Thailand, dus een beetje opgelucht stond ik 10 minuten later weer in Thailand met twee stempels van Myanmar in m'n paspoort en een nieuw visa voor Thailand:D
Omdat de visa run onderdeel was van een tour, stopte het busje op de route bij verschillende bezienswaardigheden. Op die manier kon ik deze ook nog even meepikken. De eerste stop was bij een hotspring, waar ik zelf mijn ontbijtje in de vorm van wat eitjes kon koken. Een paar uur verder lag de 'white tempel'. Een van de nieuwste en meest bijzondere van Thailand omdat ie, de naam zegt het al, helemaal wit is. Je zag in de tempel dan ook geen boeddhistische versierseltjes, maar wandschilderingen van (heel eigenaardig) All-star schoenen, mobile telefoons, spiderman en vliegtuigen die het WTC invliegen. Verder bracht de tour ons nog bij 'the golden triangle'. Het drielandenpunt tussen Thailand, Laos en Myanmar, waar vroeger veel opium verhandeld werd, ligt midden in de mekong river. Dit eiland was en is nogsteeds niemandsland. De laatste stop voordat we terugkeerde in Chiang Mai was bij een longneck village. Dit was een beetje een trieste bedoeling omdat het dorpje er enkel was voor de commercie en kleine kinderen letterlijk om geld aan het bedelen waren. Het was niets minder dan aapjes kijken.
Met mijn nieuwe visa had ik ruim de tijd om vanalles te ondernemen in Chiang Mai. Zo heb ik in de stad opnieuw veel tempels bezocht en een tweedaagse trek gedaan in de omgeving van Chiang Mai. Tijdens de trek heb ik echt de tijd van m'n leven gehad:p Ik had een ontzettend leuke groep mensen van echt overal over de wereld. Die twee dagen hebben we veel gelopen en tijdens het wandelen enkele activiteiten gedaan. Zo passeerde we enkele watervallen, was er een olifantenrit en een bamboo river cruise. De overnachting was in een hill-tribe village ergens in de heuvels van Noord-Thailand. Dit was allemaal erg leuk opgezet waarbij alle kinderen van het dorp ons 's avonds kwamen verblijden met liedjes rond het kampvuur. Als dank zongen wij allemaal een liedje uit ons eigen land. Gelukkig kon ik genoeg hollandse kinderliedjes:p
In Chiang Mai kwam ik Gavin tegen, de Engelse jongen waarmee ik in December een poosje heb gereist. Met hem heb ik een bezoek gebracht aan de vrouwengevangenis. Als onderdeel van hun heropvoedingsprogramma krijgen de vrouwen hier massagecursusen en op arme touristen mogen ze dan oefenen. Wat is nou aangenamer dan onder handen genomen worden door een woman prisoner in Thailand?? Ook zijn we naar een muay thai-boxing wedstijd gaan kijken, iets typisch thais dat je een keer gezien moet hebben. Die avond slechts 1 k.o.;)
Verder staat Noord-Thailand bekend om zijn motor routes, door de goed onderhouden wegen en heuvelachtig terrein. Uiteraard moest ik dat ook eens proberen! Een erg toffe dag, scheurend op mijn Honda 110cc automatic en genietend van de scenery.
Zoals ik al zei, in Chiang Mai heb ik erg veel ondernomen. As a finishing touch heb ik er ook nog een thaise kookcursus tegenaan gegooit. In totaal zeven gerechten bereid, allemaal uiteraard met behulp van slechts een wok. Het kookboek mochten we meenemen zodat ik ook thuis enkele thaise gerechten op tafel kan toveren!
Omdat ik geen genoeg kon krijgen van Noord-Thailand ben van Chiang Mai naar Mae Hong Son gegaan. Er leid slechts een weg naar deze plaats die bij de locals bekend staat als de weg met de 1864 bochten. Dat heb ik geweten;) Het is slechts 200 Km vanuit Chiang Mai, maar toch een tocht van dik acht uur. Op de route kwam de bus nauwelijks verder dan de tweede versnelling. Mae Hong Son ligt nog noordelijker dan Vhiang Mai en heeft erg veel burmese invloeden omdat ruim de helft van de mensen in deze provincie van origine burmees is. Dit zie je ook terug in de architectuur en de tempels in de stad. Ik ben hier in totaal twee dagen gebleven en heb vooral veel foto's gemaakt en gerelaxt. Het was er erg peaceful en er waren niet veel touristen te bekennen.
De volgende stop was Pai. Een touristisch plaatsje 4 uur ten oosten van Mae Hong Son. Ook hier ben ik twee dagen gebleven om te genieten van de omgeving, live muziek en drukke nightmarkets.
Zoals al eerder gezegt heb ik de carnavalsdagen op een iets andere manier beleeft dit jaar. Na Pai heb ik mezelf vijf dagen gestationeerd in een Boeddhistisch monastery (een klooster) om te mediteren, en wel het Wat Tam Wua Forest Monastery. Nou ben ik niet opeens heel spiritueel geworden, maar ik wilde de kunst van het mediteren wel eens ervaren hebben. Waar kun je dat beter doen als tussen Thaise monniken!? Heel anders dan kloosters in Nederland, bestaat dit monastery uit een aantal tempels en slaapvertrekken, gelegen in enkele prachtige tuinen. Tussen de heuvels van noord Thailand en het omringende bos, geeft deze plek een heel apart sfeertje. Het monastery wordt gerund door drie monnikken die les geven in meditatie. Het verblijf hier is volledig gratis, alles werkt enkel en alleen op donaties. Er wordt wel van je verwacht dat je je volledig ter beschikking stelt aan de meditatie en de manier van leven die hier bij hoort. Dat betekend niet roken, niet drinken, geen muziek maken, niet lezen, alles wat invloed heeft op de meditatie en het reinigen van je gedachtes.
Zoals het monniken beaamd bestaat elke dag uit dezelfde routine. Om 06.45u gaat de wekker en hijs je je in het witte 'uniform' dat je de rest va de dag zult dragen. Om 7 uur is het namelijk tijd om rijst aan te bieden aan de monniken als ontbijt. Als deze eerste ceremonie erop zit mogen wijzelf gaan eten. Na het ontbijt is het tijd voor de eerste meditatieronde. Daarbij worden er verschillende vormen van meditatie gedaan zoals lopend mediteren, staand mediteren, zittend en liggend. Om 11.00u is het tijd voor de tweede en tevens laatste maaltijd van de dag. Allereerst wordt dit (vegetarisch) eten weer aangeboden aan de monniken, waarna de hoofdmonnik meestal een korte speech geeft. Om 13.00u begint meditatieronde twee. Om 16.00u wordt er van je verwacht dat je een uur helpt met het opruimen en schoonmaken van het monastery. Meestal was dit wat bladeren bij elkaar vegen, waarbij je uiteraard ook weer 'mindfull' behoord te zijn. Om 5 uur heb je een uurtje vrij voor afternoon tea, waarbij je meestal een beetje socialist met andere mensen in het klooster. Om 6 uur begint het evening chanting. Dit chanting is te vergelijken met het opzeggen van gebeden uit een 'kerkboekje'. De Thaise teksten zijn uitgeschreven in woorden die ik als buitenlander kan begrijpen en worden zingend opgezegt. Heel speciaal.
In hogere sferen heb ik na vijf dagen mediteren mijn spullen weer gepakt, want het werd hoog tijd om richting Laos te trekken. Met een korte stop in Chiang Rai, ben ik in Chiang Khong de grens over gegaan. Vanuit daar ben ik op de 'slow boat' gesprongen die in twee dagen over de mekong river naar Luang Prabang vaart. Deze slowboat is ontzettend populair onder touristen die in het noorden Laos binnen komen. Iedereen heeft het er over hier in Zuid-Oost Azie. Het waren dan ook twee fantastische dagen:D Normaal gespoken stop de boot halverwege de route in een klein dorpje (Pak Beng) aan de Mekong river, maar omdat de rivier op dit moment erg ondiep is (het is dryseason) redde de boot het niet tot dit dorpje. Het gevolg was dat we de nacht hebben doorgebracht op een stukje strand langs de rivier, waar locals tentjes hadden gebouwd waar we wat eten (en BeerLao) konden kopen. Met een boot vol toeristen werd dat natuurlijk feesten geblazen;) Geniaal! De volgende dag was het weer vroeg uit de veren om met een andere boot richting Luang Prabang te varen.
Daar gearriveerd heb ik me met een clubje mensen samengepakt. Met twee Amerikanen een Zweed en drie Finse dames heb ik me drie dagen goed vermaakt in Luang Prabang. We hebben tempels bezocht, bergen beklommen en in watervallen gezewommen in en rondom de stad.
Vanaf het eerste moment zie je ook de verschillen tussen Thailand en Laos. De mensen zijn echt ontzettend vriendelijk en wanneer je enkele Lao woorden kent krijg je altijd een vette glimlach als respons. Bij een van de tempels heb ik ook een tijdje met een Laose student gepraat die engels aan het studeren was. Zij wist me heel veel te vertellen over haar land. Altijd fijn, inside info. Laos is ook een stuk beter ontwikkeld als ik van te voren voorzien had. Buiten de steden wonen veel mensen nogsteeds in houten hutjes en veel wegen hier zijn nog niet verhard, maar tegewoordig zijn haast overal stroomvoorzieningen en de grote steden hebben pinautomaten nu. Ik heb zelf het idee dat de ontwikkeling van Laos erg snel gaat, en dat is ook wat de mensen hier zeggen.
In Luang Prabang heb ik van iedereen afscheid genomen en ben richting Phonsavan gegaan. Na een misselijkmakende busrit door de Lao heuvels, kwam ik aan in de stad die bekend is geworden door 'the plain of jars'. Deze archiologische sights bevinden zich rondom Phonsavan en bestaan uit velden met enorme stenen potten. Niemand weet precies wie ze er heeft neergezet en waar ze voor dienden, maar er staan er honderden. Ik heb enkele sights bezocht in een tour en ook hier wist de gids erg veel te vertellen en bovendien was hij erg lache!
Het gebied rond Phonsavan is bovendien een van de zwaars gebombardeerde gebieden tijdens de vietnam oorlog. Je ziet in het landschap nogsteeds veel kraters waar bommen zijn ingeslagen en waar vrijwel niets wil groeien. In het gebied zijn nogsteeds teams bezig met het opruimen van explosieven. Als tourist wordt je dan ook geadviseerd niet buiten de gebaande paden te gaan.
Vanuit Phonsavan naar Vang Vien, daar ben ik nu:) Ik ben hier nu ruim 5 dagen, maar toch bewaar ik mijn ervaringen hier tot mijn volgende bericht. Heb er zoveel over te vertellen:p Het is hier echt een pretpark voor backpackers met rivierbars, glijbanen, swings en mudvolleybal, gelegen in een prachtig stukje Laos!
Dat was het dan zo'n beetje. Sterkte in Nederland;) en zoals ze het in Laos zeggen..
Boh Banjaaaang - No worries
Ja ik weet het.. het is alweer veel te lang geleden. Ik heb hier ook zoveel afleiding! Maaaar ik ben mijn homeland echt niet vergeten hoor;) Heeft iedereen de carnaval een beetje overleeft? Ikzelf heb de feestdagen dit jaar op een iets andere manier beleefd, maar daar later meer over. Ik zit op dit moment in Vang Vien, Laos. Een heel eind van mijn vorige locatie, Kanchanaburi..
Mijn laatste dag in Kanchanaburi heb ik mezelf losgerukt van de geplande tour om Erawan National Park te bezoeken. Dit park ligt zo'n 35 km buiten de stad dus heb ik een scooter gehuurd om daar te geraken. De '7 steps waterfall' is de hotspot van het park. Het kost meer dan een uur om bij de bovenste waterval te komen, maar dan heb je ook het plaatje compleet. Prachtig mooie watervallen met (ijskoud) helder blauw water. Met Name tree 3 en 4 vond ik persoonlijk de beste! Na wat rondgespetter in de watervallen was het tijd om Kanchanaburi te verlaten en verder te trekken richting noorden.
Via Bangkok ben ik toen naar Chiang Mai gereist. Hier heb ik erg veel ondernomen! Omdat ik eerder per bus van Maleisie naar Thailand was gereist, had ik recht op een visa voor slechts 15 dagen. In Chiang Mai kwam ik er achter dat dit bij lange na niet voldoende tijd was voor de dagen die ik nog over had. Op dat moment kun je twee dingen doen. Je schrapt enkele dingen van je lijstje en gaat overal iets sneller doorheen zodat je de grens over bent voordat je visa verloopt.. OF je doet een zogenaamde visa run. Mijn keuze was snel gemaakt en viel op optie twee! Bij een visa run ga je naar de dichtsbijzijnde grensovergang enkel en alleen om de grens over te steken en vervolgens direct rechtsomkeers te maken en terug te keren naar, in mijn geval, Thailand. Vanuit Chiang Mai is de niet de meest gebruikelijke maar wel dichtsbijzijnde en goedkoopste grensovergang, die naar Myanmar (Birma). Met een mini-van in high speed richting grens! Het is niet de meest gebruikelijke gensovergang omdat deze nog wel eens gesloten wordt doordat er wat onrust heerst in het oosten van Myanmar. Met toch een beetje spannend gevoel liep ik dan ook over de brug die Thailand met Myanmar verbind. Het was een drukte van jawelste en het feit dat auto's en motors midden op de brug van rijbaan moesten wisselen (in Thailand rijden ze links, Myanmar rechts) maakte het er niet minder chaotisch op. Bij de douane in Myanmar nemen ze dan ook nog je paspoort in omdat je er als buitenlander er slechts 1 dag mag verblijven. Gelukkig kon ik ze vertellen dat ik meteen terug wilde naar Thailand, dus een beetje opgelucht stond ik 10 minuten later weer in Thailand met twee stempels van Myanmar in m'n paspoort en een nieuw visa voor Thailand:D
Omdat de visa run onderdeel was van een tour, stopte het busje op de route bij verschillende bezienswaardigheden. Op die manier kon ik deze ook nog even meepikken. De eerste stop was bij een hotspring, waar ik zelf mijn ontbijtje in de vorm van wat eitjes kon koken. Een paar uur verder lag de 'white tempel'. Een van de nieuwste en meest bijzondere van Thailand omdat ie, de naam zegt het al, helemaal wit is. Je zag in de tempel dan ook geen boeddhistische versierseltjes, maar wandschilderingen van (heel eigenaardig) All-star schoenen, mobile telefoons, spiderman en vliegtuigen die het WTC invliegen. Verder bracht de tour ons nog bij 'the golden triangle'. Het drielandenpunt tussen Thailand, Laos en Myanmar, waar vroeger veel opium verhandeld werd, ligt midden in de mekong river. Dit eiland was en is nogsteeds niemandsland. De laatste stop voordat we terugkeerde in Chiang Mai was bij een longneck village. Dit was een beetje een trieste bedoeling omdat het dorpje er enkel was voor de commercie en kleine kinderen letterlijk om geld aan het bedelen waren. Het was niets minder dan aapjes kijken.
Met mijn nieuwe visa had ik ruim de tijd om vanalles te ondernemen in Chiang Mai. Zo heb ik in de stad opnieuw veel tempels bezocht en een tweedaagse trek gedaan in de omgeving van Chiang Mai. Tijdens de trek heb ik echt de tijd van m'n leven gehad:p Ik had een ontzettend leuke groep mensen van echt overal over de wereld. Die twee dagen hebben we veel gelopen en tijdens het wandelen enkele activiteiten gedaan. Zo passeerde we enkele watervallen, was er een olifantenrit en een bamboo river cruise. De overnachting was in een hill-tribe village ergens in de heuvels van Noord-Thailand. Dit was allemaal erg leuk opgezet waarbij alle kinderen van het dorp ons 's avonds kwamen verblijden met liedjes rond het kampvuur. Als dank zongen wij allemaal een liedje uit ons eigen land. Gelukkig kon ik genoeg hollandse kinderliedjes:p
In Chiang Mai kwam ik Gavin tegen, de Engelse jongen waarmee ik in December een poosje heb gereist. Met hem heb ik een bezoek gebracht aan de vrouwengevangenis. Als onderdeel van hun heropvoedingsprogramma krijgen de vrouwen hier massagecursusen en op arme touristen mogen ze dan oefenen. Wat is nou aangenamer dan onder handen genomen worden door een woman prisoner in Thailand?? Ook zijn we naar een muay thai-boxing wedstijd gaan kijken, iets typisch thais dat je een keer gezien moet hebben. Die avond slechts 1 k.o.;)
Verder staat Noord-Thailand bekend om zijn motor routes, door de goed onderhouden wegen en heuvelachtig terrein. Uiteraard moest ik dat ook eens proberen! Een erg toffe dag, scheurend op mijn Honda 110cc automatic en genietend van de scenery.
Zoals ik al zei, in Chiang Mai heb ik erg veel ondernomen. As a finishing touch heb ik er ook nog een thaise kookcursus tegenaan gegooit. In totaal zeven gerechten bereid, allemaal uiteraard met behulp van slechts een wok. Het kookboek mochten we meenemen zodat ik ook thuis enkele thaise gerechten op tafel kan toveren!
Omdat ik geen genoeg kon krijgen van Noord-Thailand ben van Chiang Mai naar Mae Hong Son gegaan. Er leid slechts een weg naar deze plaats die bij de locals bekend staat als de weg met de 1864 bochten. Dat heb ik geweten;) Het is slechts 200 Km vanuit Chiang Mai, maar toch een tocht van dik acht uur. Op de route kwam de bus nauwelijks verder dan de tweede versnelling. Mae Hong Son ligt nog noordelijker dan Vhiang Mai en heeft erg veel burmese invloeden omdat ruim de helft van de mensen in deze provincie van origine burmees is. Dit zie je ook terug in de architectuur en de tempels in de stad. Ik ben hier in totaal twee dagen gebleven en heb vooral veel foto's gemaakt en gerelaxt. Het was er erg peaceful en er waren niet veel touristen te bekennen.
De volgende stop was Pai. Een touristisch plaatsje 4 uur ten oosten van Mae Hong Son. Ook hier ben ik twee dagen gebleven om te genieten van de omgeving, live muziek en drukke nightmarkets.
Zoals al eerder gezegt heb ik de carnavalsdagen op een iets andere manier beleeft dit jaar. Na Pai heb ik mezelf vijf dagen gestationeerd in een Boeddhistisch monastery (een klooster) om te mediteren, en wel het Wat Tam Wua Forest Monastery. Nou ben ik niet opeens heel spiritueel geworden, maar ik wilde de kunst van het mediteren wel eens ervaren hebben. Waar kun je dat beter doen als tussen Thaise monniken!? Heel anders dan kloosters in Nederland, bestaat dit monastery uit een aantal tempels en slaapvertrekken, gelegen in enkele prachtige tuinen. Tussen de heuvels van noord Thailand en het omringende bos, geeft deze plek een heel apart sfeertje. Het monastery wordt gerund door drie monnikken die les geven in meditatie. Het verblijf hier is volledig gratis, alles werkt enkel en alleen op donaties. Er wordt wel van je verwacht dat je je volledig ter beschikking stelt aan de meditatie en de manier van leven die hier bij hoort. Dat betekend niet roken, niet drinken, geen muziek maken, niet lezen, alles wat invloed heeft op de meditatie en het reinigen van je gedachtes.
Zoals het monniken beaamd bestaat elke dag uit dezelfde routine. Om 06.45u gaat de wekker en hijs je je in het witte 'uniform' dat je de rest va de dag zult dragen. Om 7 uur is het namelijk tijd om rijst aan te bieden aan de monniken als ontbijt. Als deze eerste ceremonie erop zit mogen wijzelf gaan eten. Na het ontbijt is het tijd voor de eerste meditatieronde. Daarbij worden er verschillende vormen van meditatie gedaan zoals lopend mediteren, staand mediteren, zittend en liggend. Om 11.00u is het tijd voor de tweede en tevens laatste maaltijd van de dag. Allereerst wordt dit (vegetarisch) eten weer aangeboden aan de monniken, waarna de hoofdmonnik meestal een korte speech geeft. Om 13.00u begint meditatieronde twee. Om 16.00u wordt er van je verwacht dat je een uur helpt met het opruimen en schoonmaken van het monastery. Meestal was dit wat bladeren bij elkaar vegen, waarbij je uiteraard ook weer 'mindfull' behoord te zijn. Om 5 uur heb je een uurtje vrij voor afternoon tea, waarbij je meestal een beetje socialist met andere mensen in het klooster. Om 6 uur begint het evening chanting. Dit chanting is te vergelijken met het opzeggen van gebeden uit een 'kerkboekje'. De Thaise teksten zijn uitgeschreven in woorden die ik als buitenlander kan begrijpen en worden zingend opgezegt. Heel speciaal.
In hogere sferen heb ik na vijf dagen mediteren mijn spullen weer gepakt, want het werd hoog tijd om richting Laos te trekken. Met een korte stop in Chiang Rai, ben ik in Chiang Khong de grens over gegaan. Vanuit daar ben ik op de 'slow boat' gesprongen die in twee dagen over de mekong river naar Luang Prabang vaart. Deze slowboat is ontzettend populair onder touristen die in het noorden Laos binnen komen. Iedereen heeft het er over hier in Zuid-Oost Azie. Het waren dan ook twee fantastische dagen:D Normaal gespoken stop de boot halverwege de route in een klein dorpje (Pak Beng) aan de Mekong river, maar omdat de rivier op dit moment erg ondiep is (het is dryseason) redde de boot het niet tot dit dorpje. Het gevolg was dat we de nacht hebben doorgebracht op een stukje strand langs de rivier, waar locals tentjes hadden gebouwd waar we wat eten (en BeerLao) konden kopen. Met een boot vol toeristen werd dat natuurlijk feesten geblazen;) Geniaal! De volgende dag was het weer vroeg uit de veren om met een andere boot richting Luang Prabang te varen.
Daar gearriveerd heb ik me met een clubje mensen samengepakt. Met twee Amerikanen een Zweed en drie Finse dames heb ik me drie dagen goed vermaakt in Luang Prabang. We hebben tempels bezocht, bergen beklommen en in watervallen gezewommen in en rondom de stad.
Vanaf het eerste moment zie je ook de verschillen tussen Thailand en Laos. De mensen zijn echt ontzettend vriendelijk en wanneer je enkele Lao woorden kent krijg je altijd een vette glimlach als respons. Bij een van de tempels heb ik ook een tijdje met een Laose student gepraat die engels aan het studeren was. Zij wist me heel veel te vertellen over haar land. Altijd fijn, inside info. Laos is ook een stuk beter ontwikkeld als ik van te voren voorzien had. Buiten de steden wonen veel mensen nogsteeds in houten hutjes en veel wegen hier zijn nog niet verhard, maar tegewoordig zijn haast overal stroomvoorzieningen en de grote steden hebben pinautomaten nu. Ik heb zelf het idee dat de ontwikkeling van Laos erg snel gaat, en dat is ook wat de mensen hier zeggen.
In Luang Prabang heb ik van iedereen afscheid genomen en ben richting Phonsavan gegaan. Na een misselijkmakende busrit door de Lao heuvels, kwam ik aan in de stad die bekend is geworden door 'the plain of jars'. Deze archiologische sights bevinden zich rondom Phonsavan en bestaan uit velden met enorme stenen potten. Niemand weet precies wie ze er heeft neergezet en waar ze voor dienden, maar er staan er honderden. Ik heb enkele sights bezocht in een tour en ook hier wist de gids erg veel te vertellen en bovendien was hij erg lache!
Het gebied rond Phonsavan is bovendien een van de zwaars gebombardeerde gebieden tijdens de vietnam oorlog. Je ziet in het landschap nogsteeds veel kraters waar bommen zijn ingeslagen en waar vrijwel niets wil groeien. In het gebied zijn nogsteeds teams bezig met het opruimen van explosieven. Als tourist wordt je dan ook geadviseerd niet buiten de gebaande paden te gaan.
Vanuit Phonsavan naar Vang Vien, daar ben ik nu:) Ik ben hier nu ruim 5 dagen, maar toch bewaar ik mijn ervaringen hier tot mijn volgende bericht. Heb er zoveel over te vertellen:p Het is hier echt een pretpark voor backpackers met rivierbars, glijbanen, swings en mudvolleybal, gelegen in een prachtig stukje Laos!
Dat was het dan zo'n beetje. Sterkte in Nederland;) en zoals ze het in Laos zeggen..
Boh Banjaaaang - No worries
-
03 Maart 2010 - 11:04
Kanthi:
Rienos!!! Wat een gaaf verhaal weer.. Goed om weer wat van je te horen. Je hebt ook echt in een klooster gezeten, wat een unieke ervaring moet dat zijn!! Waauw!
Geniet!!
Dikke kus! -
03 Maart 2010 - 11:07
Gunt:
Damn ronnie, dat klinkt allemaal erg nice... en ik zit hier wat kou te lijden:p als ik hoor wat je allemaal hebt ondernomen, ben ik me echt aan het bedenken dat ik mee had moeten gaan;) jij bent gewoon een reis aan het maken waar ik op moment alleen van kan dromen:p
ik wens je nog heel veel plezier daar en hoop dat je nog veel mooie plaatsen ziet en nog veel foto's kunt maken!
Grtz Gunt -
03 Maart 2010 - 11:18
Vinnie:
Hahaha, '...je goed vermaakt met drie Finse dames...', je hebt de zaakjes goed voor elkaar daar :P
Heerlijk in dat klooster, zou ik ook graag eens doen ooit!
Veel plezier nog! Save traveling! -
03 Maart 2010 - 11:49
Haggis:
Ronnie, dich hubs het dao super nao diene zin! Gelukkig! Volgend jaor toch waal weer vastelaovendj in Limburg num ich aan :) -
03 Maart 2010 - 11:52
Jord:
Ronnie Ronnie Ronnie..
ik zie dat je je goed vermaakt daar, en zoals Kunt al zei, iets om van te dromen om ooit mee te maken!
Al vind ik wel dat er een zin in staat met dubbele betekenis waar ik je es via de mail nader ga vragen wat jij precies bedoelt daarmee? :D
Anyhow, geniet er van, take care en ik kan niet wachten op je volgende stuk!
Greetz! -
03 Maart 2010 - 12:23
Sjoeft:
Auch ich wacht op inside informatie op de MM!
Mer geluif detse t waal noa dien zin hubs doa.
Gegroet,
S -
03 Maart 2010 - 12:56
Jorg:
Mooie verhalen!!
Geniet ervan kerel.. -
03 Maart 2010 - 14:27
Jerney:
He neefje,
Gelukkig weer een teken van leven van je uit verweggistan.
Mijn carnaval was echt super (zie foto´s) maar heb je wel gemist natuurlijk. Heb er elke dag een paar op je gedronken.
Je verhalen zijn weer super....
De foto´s ook natuurlijk.
Tot snel
kusje -
03 Maart 2010 - 14:39
Baas:
Materiaal Mannetje!!!
klink gaaf allemaal man, een stuk beter dan in het koude saaie nederland opzoek zijn naar een baan!
Ik vond je altijd al een spiritiueel typje, vooral dat niet drinken is denk ik erg goed voor je...
have fun!
Vi ses! -
03 Maart 2010 - 15:15
Loes:
Rien! Wat cool.. haha ik herken je avonturen uit de buurt van Chaing Rai, echt grappig om dat te lezen! Vooral de Witte Tempel is echt super vaag als je daar binnen staat..
Nu lekker genieten in Laos! Veel plezier
Xx -
03 Maart 2010 - 15:40
Nok:
Hey Rien,
Wat een leuk verhaal om te lezen! Kan me er zo een voorstelling van maken...
Haha, helemaal 'zen' na het mediteren en dan gelijk daarna feesten op het strand, klinkt erg fijn!
Take care!
Kus Nok -
03 Maart 2010 - 15:46
Sjaak:
jáááááhhh......,dat duurde wel erg lang; maar daar krijg je dan ook iets voor.
Supervet Rien, ik verheug me al om 0.01% van die ervaringen te mogen delen in april.
Laat via de mail aub weten waar je bereikbaar bent vanaf 8-4 dan kunnen we een reisprogramma afspreken, en in de tussentijd houtdichtaai zonger vlaai
liefs, sjaak
-
03 Maart 2010 - 19:14
He Rien:
He HE eindelijk weer een berichtje van je.Wat een geweldig verhaal weer en wat een belevenissen geweldig man.Laat Sjaak en Jes maar niet teveel meegenieten in april want dan willen ze niet meer terug.Wij geloven best dat het klooster een heel aparte ervaring is en leuk om eens mee te maken.Nou joh ammuseer je daar nog en geniet er van.Heel veel groetjes van
Hans en Thea -
03 Maart 2010 - 20:42
Jessie:
Ha leeve, :)3maanden weg en al zoveel meegemaakt, hier zou menigeen zijn vingers bij aflikken. Je weet precies wat je wil en gaat het avontuur aan, knap, en ik herken jou hier wel in. Wat verheug ik mij op jou weerzien, en hopelijk gids je ons ook door gebieden die, jou al zo vertrouwd lijken. Als ik de verhalen en fotoos van het klooster, lees en zie,mogen ze me daar wel een week opsluiten, wat een eenvoud, schoonheid en rust,hier moet je toch tot jezelf komen. Rien ik hoop dat we ons binnen een maand, of in Cambodja (samen het tempelcomplex van Angkor Wat bewonderen b.v ) of in Vietnam treffen, tot die tijd, take care en genieten doe je toch al ;) xxxxx -
04 Maart 2010 - 19:57
Corrie Versteden:
Ha Rien, ik vindt t geweldig om je verhalen te lezen, wat jij allemaal beleefd!!!! Geniet nog van al die avonturen en laat ons snel weer mee genieten.
Groetjes!!!! -
04 Maart 2010 - 22:31
Versteße:
Damn Ronnie, waat supervet! Doe bös eine echte Zen Master met det waames aan! Geniet van elke minuut en hou je taai!
Groet,
Versteße -
04 Maart 2010 - 22:41
Versteße:
en sjear dich 'ns..;) -
05 Maart 2010 - 10:27
Marloes:
sjoan sjoan!! Tis mig trouwens opgevallen dets se op n paar foto's zo'n sjoan zwart shirt aanhubs det noa enige keren wassen broen kleurt! Det zeen de echte!!!
Te gek man;)
Have fun!!
xx -
05 Maart 2010 - 11:20
Melanie:
Haai!
Gaaf verhaal weer, echt super vet wat je allemaal hebt gedaan. Ik begrijp ook waarom je nu al een paar dagen in Vang Vien bent gestrand... Eindelijk weer je favoriete serie! :p
Geniet ervan!! -
05 Maart 2010 - 15:25
Steef :
Daag neefje,
wat geweldig om dat allemaal te worden, word er helemaal jaloers van :$
vooral dat mediteren echt cool:) ik zou dat nooit volhouden , 5 dagen stilte :)
nou 3 maanden gehad nog veel meer te gaan
have fun nog (een veel plezier in China jaloers jaloers)
koesjess De kleinste van de familie -
05 Maart 2010 - 15:33
Steef:
p.s Hoe hou je 37 graden vol :o ik heb het al te warm bij 27 graden ,, -
06 Maart 2010 - 10:33
M. Jamin:
Leuke verhalen. Na je totale reis, kan je er een boek over schrijven. Die white temple ziet er chique uit. Leuke fotos. Ik hoop dat de rest van je reis net zo leuk is als tot nu toe. Let goed op jezelf. have a good time!!!! groetjes Marit -
06 Maart 2010 - 17:44
Ruth :
Rien.... ik heb een groot deel van je verhaal gelezen. Het klinkt helemaal super. Mooie ervaringen, genieten moeten we;) -
07 Maart 2010 - 00:08
Lisanne:
RIEN!! :)
ich bun echt rete jaloers..
t wirke begindj mich al de keal oet te hange! zoe dich gear nog noa komme.. ;)
klinkt echt mega!
dikke kus.. -
10 Maart 2010 - 19:53
Paulo:
Dat lijkt me echt geweldig, om 5 dagen in een klooster te zitten! Te mediteren en gewoon als een monnik te leven voor 5 dagen! Super vet!
Lijkt me sowieso wel un relaxe sfeer daar!
Hier is het trouwens niet te doen met de koud! Zelfs nu nog in Maart..
Veel plezier daar nog! Lijkt me echt genieten! En de mensen die je leert kennen! Super! -
10 Maart 2010 - 20:52
Midas:
Ronnieeee!
Super gaaf verhaol...
Ontzettend stoere foto's...
Mer det bericht van Sjaak is toch waal het sjoeanste van dees ganse pagina!! :D
Take care!
Ciao,
Midas
-
12 Maart 2010 - 13:51
Yvette:
Heeej Rien!
het is echt ongelofelijk wat jij allemaal allemaal beleeft daar. Je profielfoto is geweldig!! Staat je goed dat pakje ;). Deze avonturen neemt niemand je af, geniet ervan!
groetjes uit het koude, saaie NL :P.
xx -
16 Maart 2010 - 10:54
Bennie:
Een wijs man zei ooit:
"A traveller has tales to tell"
In ein woord schitterend!
Grz
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
