Aaaa-aa-aa-aa-mi-ii-to-o-o-o-fuuu
Door: Rien
Blijf op de hoogte en volg Rien
05 Juni 2010 | China, Beijing
Ni hao allemaal! Ni hao!
Een passende titel bij dit verhaal verzinnen heeft me dit keer de meeste kopzorgen gekost (voor zover je die hier kunt hebben;) ). 'Half-werk' had ook de titel van deze blog kunnen zijn, want wat ik de afgelopen drie weken van China heb gezien is werkelijk maar het topje van de ijsberg. Ondanks dit kort tijdsbestek heeft dit topje van China mij betoverd! Ik zeg topje, het was eerder de voet van de berg want ik heb mijn tijd voornamelijk in een van de zuidelijkste provincies doorgebracht, Yunnan. Om dit prachtig mooie en fascinerende land alle recht toe te doen.. een sprookje..
Niet zo lang lang geleden in een land hier ver vandaan leefde een klein mannetje die, omdat hij zo klein was, door iedereen Klein Duimpje werd genoemd. Klein Duimpje was al een lange tijd op reis op het enorme Aziatisch continent. Op een dag wanneer Klein Duimpje op zijn gemak door de smalle straten van een klein dorpje in Vietnam liep, kwam hij een oud vrouwtje tegen van wel meer dan honderd jaar oud, die hem een verhaal vertelde. Het verhaal dat het oude vrouwtje vertelde was een oude legende over een reus die in een land genaamd China leefde en in het bezit was van magische zeven mijls laarzen. Iemand die deze laarzen aan zou trekken kon zeven mijlen tegelijk lopen! Voor Klein Duimpje, reislustig als hij was, klonk dit als muziek in de oren. Met zulke magische laarzen zou hij in seconden rond de wereld kunnen reizen! Hij besloot op pad te gaan om deze reus te vinden en de zeven mijls laarzen te bemachtigen. Hij pakte zijn knapzak in met alles wat hij had en ging op weg.
Wanneer Klein Duimpje China binnen kwam ging er een wereld voor hem open. Vanaf het begin zag hij dat China werkelijk alles heeft; de hoogste bergen, de diepste dalen en de rijkste historie die hij ooit gezien had. Ook de mensen die hij tegen kwam waren alleraardigst alleen spraken ze een vreemde taal waar Klein Duimpje niets van begreep. Hij besloot zijn eerst nacht in Kunming door te brengen om te bedenken waar hij het beste kon beginnen in zijn zoektocht naar de reus. Lang hoefde hij daar echter niet over na te denken. Deze reus was natuurlijk al eeuwen oud dus het leek hem het verstandigste om in de oude stad Lijiang te starten.
In Lijiang speurde Klein Duimpje alle oude huizen af en liep hij urenlang door de smalle straten van de oude stad. Maar de reus,, was nergens te bekennen. Na een lange dag rondneuzen ging hij zitten langs een rivier om even uit te puffen. Net als hij zit, hoort hij achter zich iemand roepen. "He daar!" Snel draait hij zich om, maar het enige wat hij ziet is een grote groene kikker aan de oever van de rivier. "Jij moet vast Klein Duimpje zijn", zegt de kikker. Klein Duimpje geloofd zijn oren niet. Een kikker die kan praten?? Maar dan, dit is China. Misschien kunnen de dieren in China wel praten. "Dat klopt, ik ben Klein Duimpje", antwoord hij. "Dus jij bent de jongen die op zoek is naar de reus met de zeven mijls laarzen", zegt de kikker. "Ik kan je vertellen dat de reus hier niet meer is. Hij is al heel lang geleden met grote passen uit deze stad gevlucht en mensen zeggen dat hij zich schuil houdt ,niet ver van hier, in de Tiger Leaping Gorge." Klein Duimpje wist genoeg. Hij bedankte de kikker en ging op weg naar de gorge. Op zoek naar de reus!
Wanneer Klein Duimpje bij de Tiger Leaping Gorge aankomt ziet hij dat de reus zijn sporen hier heeft achtergelaten. Hij treft een enorm diep ravijn aan dat dwars door een enorme bergketen loopt. Dit moet het werk zijn van de reus, bedacht hij bij zichzelf. Twee dagen lang kost het hem om door de kloof te lopen, maar opnieuw geen reus te bekennen. Hij besluit een man op een ezel om advies te vragen. "De reus?" Zegt de man, "die woont hier niet meer. Hij is samen met zijn zeven mijls laarzen noordelijk vertrokken. Shangri-la is waar hij voor het laatst gezien is". Klein Duimpje slaakt een diepe zucht. Op naar Shangri-la dan maar..
Het hooggelegen Shangri-la ligt in het noorden van Yunnan, vlak bij de tibetaanse grens. Opnieuw treft Klein Duimpje een mooie oude stad aan omgeven door bergen en valleien. Hij vraagt alle Chinese en Tibetaanse mensen die hij tegenkomt of zij weten waar hij de reus zou kunnen vinden, maar wanneer niemand een antwoord voor hem heeft zakt hem de moed een beetje in de schoenen. Hij weet niet meer wat te doen en heeft geen aanwijzingen waar de reus zou kunnen zijn. Hij besluit af te dalen naar Dali om zijn gedachten eens goed te ordenen en te bedenken wat nu te doen.
In Dali aangekomen schiet Klein Duimpje iets te binnen. Deze hele tijd is hij op zoek geweest naar een reus met zeven mijls laarzen, maar wat als hij de reus nu vindt? Hoe krijgt hij die zeven mijls laarzen te pakken? Wat kan hij, Klein Duimpje, nou beginnen tegen een enorme reus? En opeens wist hij het, Kung Fu! Wat als hij nu Kung fu leerde? Dan kon hij de reus met gemak overmeesteren!
Hoog in de bergen van Dali lag de Wu Wei Si tempel, een klooster waar monniken les gaven in Kung fu. Klein Duimpje besloot in de leer te gaan bij de Shifu van Wu Wei Si, de Kung fu master. Voor zes dagen lang at, sliep en trainde Klein Duimpje met de monniken in de tempel. Elke dag stond hij op met de zon en ging hij met de kippen op stok. Zes dagen lang rende hij elke morgen naar de rivier, viste er een grote steen uit en bracht deze terug naar de tempel. Elke dag trainde hij met de monniken en brulde uit volle borst; Aaaa-aa-aa-aa-mi-ii-to-o-o-o-fuuu! Elke dag at hij met de monniken en bedankte hen door middel van; Aaaa-aa-aa-aa-mi-ii-to-o-o-o-fuuu! Elke dag bad hij met de monniken en zong samen met hen on koor; Aaaa-aa-aa-aa-mi-ii-to-o-o-o-fuuu.. Tijdens de zes dagen leerde Klein Duimpje Kung fu en de monniken lieten hem alle kneepjes van het vak zien.
Op het einde van de zesde dag riep de Kung fu master Klein Duimpje bij zich. "Je training zit erop, je beheerst de martial-art die Kung fu heet", zei de Shifu plechtig. "Je bent nu klaar om de confrontatie met de reus aan te gaan". Voordat de Shifu Klein Duimpje liet gaat en hem op zijn weg stuurde, gaf hij hem nog een laatste woord van advies mee;
"Legendes spreken over een plek waar de grootste der aarde leven,
waar alleen giganten bestaan.
Op een plaats waar miljoenen elke dag het uiterste geven,
alleen daar tref je een reus met zeven mijls laarzen aan."
Klein Duimpje wist genoeg..
In Beijing zag Klein Duimpje dat hij naar de juiste plek was gekomen, alles was er groots! Maar waar zou de reus zich kunnen schuilhouden? Zat hij ondergedoken in de immense 'verboden stad'? Of was hij recent verhuist naar 'The Birdsnest', het nieuwe olympisch stadion? Een ook 'Tiananman Squire' -het grootste plein ter wereld- leek hem wel iets voor de reus. Neen, op geen enkel van deze plekken was een spoor van de reus te ontdekken. Er bleef nog maar 1 plek over. Dat hij daar niet meteen aan gedacht had! Het lag zo voor de hand.. The Great Wall of China, de Chinese muur..
De muur was enorm en indrukwekkend, en kronkelde door het bergachtige landschap zo ver als Klein Duimpje kon kijken. "Dit gaat even duren", bedacht hij bij zichzelf. "Als ooit die zeven mijls laarzen van pas zouden komen, dan was het hier wel." Genoeg gedroomd, van uitstel komt afstel, met goede moed begon Klein Duimpje zijn tocht over de muur.
Dagenlang was hij onderweg waarbij hij slechts enkele passanten onderweg tegen kwam. Na een week lopen, op de zevende dag kwam het onvermijdelijke. Klein Duimpje had er al een poos om geveest, maar nu was die dag dan toch echt aangekomen. Op de morgen van de zevende dag opende Klein Duimpje zijn knapzak en kwam tot de ontdekking dat deze leeg was. Voor een lange tijd had hij er op kunnen teren, maar nu was hij dan volledig platzak.
Klein Duimpje voelde zich verslagen. Verslagen door de reus en verslagen door het kolossale China. Misschien was het allemaal wel iets te hoog gegrepen, misschien was alles wel iets te groot voor hem..
Onverrichter zaken en ietwat teleurgesteld verliet Klein Duimpje diezelfde dag China weer. Terwijl zijn gedachten weer wegvoeren naar de magische zeven mijls laarzen bedacht hij bij zichzelf; "Er zit maar een ding op, en dat is een volgende keer terug komen..."
Een passende titel bij dit verhaal verzinnen heeft me dit keer de meeste kopzorgen gekost (voor zover je die hier kunt hebben;) ). 'Half-werk' had ook de titel van deze blog kunnen zijn, want wat ik de afgelopen drie weken van China heb gezien is werkelijk maar het topje van de ijsberg. Ondanks dit kort tijdsbestek heeft dit topje van China mij betoverd! Ik zeg topje, het was eerder de voet van de berg want ik heb mijn tijd voornamelijk in een van de zuidelijkste provincies doorgebracht, Yunnan. Om dit prachtig mooie en fascinerende land alle recht toe te doen.. een sprookje..
Niet zo lang lang geleden in een land hier ver vandaan leefde een klein mannetje die, omdat hij zo klein was, door iedereen Klein Duimpje werd genoemd. Klein Duimpje was al een lange tijd op reis op het enorme Aziatisch continent. Op een dag wanneer Klein Duimpje op zijn gemak door de smalle straten van een klein dorpje in Vietnam liep, kwam hij een oud vrouwtje tegen van wel meer dan honderd jaar oud, die hem een verhaal vertelde. Het verhaal dat het oude vrouwtje vertelde was een oude legende over een reus die in een land genaamd China leefde en in het bezit was van magische zeven mijls laarzen. Iemand die deze laarzen aan zou trekken kon zeven mijlen tegelijk lopen! Voor Klein Duimpje, reislustig als hij was, klonk dit als muziek in de oren. Met zulke magische laarzen zou hij in seconden rond de wereld kunnen reizen! Hij besloot op pad te gaan om deze reus te vinden en de zeven mijls laarzen te bemachtigen. Hij pakte zijn knapzak in met alles wat hij had en ging op weg.
Wanneer Klein Duimpje China binnen kwam ging er een wereld voor hem open. Vanaf het begin zag hij dat China werkelijk alles heeft; de hoogste bergen, de diepste dalen en de rijkste historie die hij ooit gezien had. Ook de mensen die hij tegen kwam waren alleraardigst alleen spraken ze een vreemde taal waar Klein Duimpje niets van begreep. Hij besloot zijn eerst nacht in Kunming door te brengen om te bedenken waar hij het beste kon beginnen in zijn zoektocht naar de reus. Lang hoefde hij daar echter niet over na te denken. Deze reus was natuurlijk al eeuwen oud dus het leek hem het verstandigste om in de oude stad Lijiang te starten.
In Lijiang speurde Klein Duimpje alle oude huizen af en liep hij urenlang door de smalle straten van de oude stad. Maar de reus,, was nergens te bekennen. Na een lange dag rondneuzen ging hij zitten langs een rivier om even uit te puffen. Net als hij zit, hoort hij achter zich iemand roepen. "He daar!" Snel draait hij zich om, maar het enige wat hij ziet is een grote groene kikker aan de oever van de rivier. "Jij moet vast Klein Duimpje zijn", zegt de kikker. Klein Duimpje geloofd zijn oren niet. Een kikker die kan praten?? Maar dan, dit is China. Misschien kunnen de dieren in China wel praten. "Dat klopt, ik ben Klein Duimpje", antwoord hij. "Dus jij bent de jongen die op zoek is naar de reus met de zeven mijls laarzen", zegt de kikker. "Ik kan je vertellen dat de reus hier niet meer is. Hij is al heel lang geleden met grote passen uit deze stad gevlucht en mensen zeggen dat hij zich schuil houdt ,niet ver van hier, in de Tiger Leaping Gorge." Klein Duimpje wist genoeg. Hij bedankte de kikker en ging op weg naar de gorge. Op zoek naar de reus!
Wanneer Klein Duimpje bij de Tiger Leaping Gorge aankomt ziet hij dat de reus zijn sporen hier heeft achtergelaten. Hij treft een enorm diep ravijn aan dat dwars door een enorme bergketen loopt. Dit moet het werk zijn van de reus, bedacht hij bij zichzelf. Twee dagen lang kost het hem om door de kloof te lopen, maar opnieuw geen reus te bekennen. Hij besluit een man op een ezel om advies te vragen. "De reus?" Zegt de man, "die woont hier niet meer. Hij is samen met zijn zeven mijls laarzen noordelijk vertrokken. Shangri-la is waar hij voor het laatst gezien is". Klein Duimpje slaakt een diepe zucht. Op naar Shangri-la dan maar..
Het hooggelegen Shangri-la ligt in het noorden van Yunnan, vlak bij de tibetaanse grens. Opnieuw treft Klein Duimpje een mooie oude stad aan omgeven door bergen en valleien. Hij vraagt alle Chinese en Tibetaanse mensen die hij tegenkomt of zij weten waar hij de reus zou kunnen vinden, maar wanneer niemand een antwoord voor hem heeft zakt hem de moed een beetje in de schoenen. Hij weet niet meer wat te doen en heeft geen aanwijzingen waar de reus zou kunnen zijn. Hij besluit af te dalen naar Dali om zijn gedachten eens goed te ordenen en te bedenken wat nu te doen.
In Dali aangekomen schiet Klein Duimpje iets te binnen. Deze hele tijd is hij op zoek geweest naar een reus met zeven mijls laarzen, maar wat als hij de reus nu vindt? Hoe krijgt hij die zeven mijls laarzen te pakken? Wat kan hij, Klein Duimpje, nou beginnen tegen een enorme reus? En opeens wist hij het, Kung Fu! Wat als hij nu Kung fu leerde? Dan kon hij de reus met gemak overmeesteren!
Hoog in de bergen van Dali lag de Wu Wei Si tempel, een klooster waar monniken les gaven in Kung fu. Klein Duimpje besloot in de leer te gaan bij de Shifu van Wu Wei Si, de Kung fu master. Voor zes dagen lang at, sliep en trainde Klein Duimpje met de monniken in de tempel. Elke dag stond hij op met de zon en ging hij met de kippen op stok. Zes dagen lang rende hij elke morgen naar de rivier, viste er een grote steen uit en bracht deze terug naar de tempel. Elke dag trainde hij met de monniken en brulde uit volle borst; Aaaa-aa-aa-aa-mi-ii-to-o-o-o-fuuu! Elke dag at hij met de monniken en bedankte hen door middel van; Aaaa-aa-aa-aa-mi-ii-to-o-o-o-fuuu! Elke dag bad hij met de monniken en zong samen met hen on koor; Aaaa-aa-aa-aa-mi-ii-to-o-o-o-fuuu.. Tijdens de zes dagen leerde Klein Duimpje Kung fu en de monniken lieten hem alle kneepjes van het vak zien.
Op het einde van de zesde dag riep de Kung fu master Klein Duimpje bij zich. "Je training zit erop, je beheerst de martial-art die Kung fu heet", zei de Shifu plechtig. "Je bent nu klaar om de confrontatie met de reus aan te gaan". Voordat de Shifu Klein Duimpje liet gaat en hem op zijn weg stuurde, gaf hij hem nog een laatste woord van advies mee;
"Legendes spreken over een plek waar de grootste der aarde leven,
waar alleen giganten bestaan.
Op een plaats waar miljoenen elke dag het uiterste geven,
alleen daar tref je een reus met zeven mijls laarzen aan."
Klein Duimpje wist genoeg..
In Beijing zag Klein Duimpje dat hij naar de juiste plek was gekomen, alles was er groots! Maar waar zou de reus zich kunnen schuilhouden? Zat hij ondergedoken in de immense 'verboden stad'? Of was hij recent verhuist naar 'The Birdsnest', het nieuwe olympisch stadion? Een ook 'Tiananman Squire' -het grootste plein ter wereld- leek hem wel iets voor de reus. Neen, op geen enkel van deze plekken was een spoor van de reus te ontdekken. Er bleef nog maar 1 plek over. Dat hij daar niet meteen aan gedacht had! Het lag zo voor de hand.. The Great Wall of China, de Chinese muur..
De muur was enorm en indrukwekkend, en kronkelde door het bergachtige landschap zo ver als Klein Duimpje kon kijken. "Dit gaat even duren", bedacht hij bij zichzelf. "Als ooit die zeven mijls laarzen van pas zouden komen, dan was het hier wel." Genoeg gedroomd, van uitstel komt afstel, met goede moed begon Klein Duimpje zijn tocht over de muur.
Dagenlang was hij onderweg waarbij hij slechts enkele passanten onderweg tegen kwam. Na een week lopen, op de zevende dag kwam het onvermijdelijke. Klein Duimpje had er al een poos om geveest, maar nu was die dag dan toch echt aangekomen. Op de morgen van de zevende dag opende Klein Duimpje zijn knapzak en kwam tot de ontdekking dat deze leeg was. Voor een lange tijd had hij er op kunnen teren, maar nu was hij dan volledig platzak.
Klein Duimpje voelde zich verslagen. Verslagen door de reus en verslagen door het kolossale China. Misschien was het allemaal wel iets te hoog gegrepen, misschien was alles wel iets te groot voor hem..
Onverrichter zaken en ietwat teleurgesteld verliet Klein Duimpje diezelfde dag China weer. Terwijl zijn gedachten weer wegvoeren naar de magische zeven mijls laarzen bedacht hij bij zichzelf; "Er zit maar een ding op, en dat is een volgende keer terug komen..."
-
05 Juni 2010 - 11:53
Hans En Thea:
He Rien
Tjonge jonge wat een mooi sprookje heeft klein duimpje beleefd.Jammer dat hij de reus en daarbij de zeven mijls laarzen niet heeft gevonden.Ook hele mooie foto´s weer erbij.Kan begrijpen dat je daar nog een keer naar terug wil.Geniet er nog van,dan genieten wij wel van je verhalen.
Heel veel groetjes van Hans en Thea -
05 Juni 2010 - 12:39
Kanthi:
Wat een sprookje!!!! Damn, om jaloers van te worden.. helaas einde Azie.. maar op naar Australie!!!
Enjoy!
Kus! -
05 Juni 2010 - 18:18
Melanie:
Haha, geweldig! Je weet het iedere keer wel weer interessant voor ons te maken! :) -
06 Juni 2010 - 08:18
Jo Jacob:
Hè Rien.
Wat een mooie foto's. Schitterende omgeving. Geniet ervan.(maar zoals je schrijft heb je daar geen moeite mee. Nog een fijne tijd en tot schrijfs. Jo en Mieke. -
06 Juni 2010 - 09:46
Nadieh:
hey Ronnie,
super om weer te lezen dat je ervan genoten hebt, Ik ben jaloers op je hahaha. maar in australie helemaal ik kijk uit naar je verhalen vanuit daar.
groetjesss nadieh,
ps. we zijn toch maar weer 1ste geworden op pinkstertoernooi:P -
06 Juni 2010 - 14:17
Corrie Versteden:
Wat een leuk verhaal heb je ervan gemaakt, en aan de foto s is te zien dat het n geweldige ervaring is die je zeker nog eens over wil doen. Maar eerst deze reis afmaken , geniet ervan!!!! -
06 Juni 2010 - 19:07
Tom Jacobs:
Goed bezig Rien,
Geniet nog van de rest van je reis.
Ik lees je verhalen met veel plezier.
Gr Tom -
06 Juni 2010 - 19:55
Jes:
Ha "klein duimpje";) het kleine stukje China zo sprookjesachtig beleven is toch bijzonder en dat je graag die 7 mijls laarsen had willen hebben, omdat er nog zoveel meer is, kan ik me zo goed voorstellen, je verhalen lezend en ook getuigen de prachtige fotoos.Je unieke stuk Azie sluit je nu af, om naar een hele andere wereld "down under" te gaan. Pas goed op jezelf en blijf ons verrassen :)xxxxx mam -
07 Juni 2010 - 08:50
Rian:
Wooow Rien, die foto's zijn te gek en je bent gewoon in Kungfu Panda land geweest :D haha nice! Die foto's en verhalen zijn zeer zeker om jaloers van te worden.. aj en wij maar hard werken hierzoo.. haha verschil mag er zeker zijn, geniet ervan! En vergeet vooral niet nog veeeeel meer van deze foto's te maken!
Greetsss liefs Rian -
08 Juni 2010 - 09:18
Sjoerd:
Iets teveel nasi gehad? :D -
08 Juni 2010 - 15:52
Ruth:
Heeey Rien (met baard:P hah)
Leuk verhaal en mooie foto's die alles wat duidelijker maken. Time flies he, je China trip zit erop. En nu op naar Australie, om jaloers op te worden;)
Mijn normale leventje in NL is alweer volop aan de gang, alweer 3 weken thuis van SXM.
Enjoy, Rien!
x Ruth -
09 Juni 2010 - 19:07
Sjaak:
geweldig verhaal Rien en goeie foto's!!
je zit inmiddels al in Perth schat ik(??)
Hoop dat je nog niet echt platzak bent...(re??)
Voor de volgende berichten kopen we nog wat foto's bij.
geniet verder en take care!
sjaak -
10 Juni 2010 - 14:51
Lian:
Ni Hao Rien!
Ni zenmeyang? Ni you xue Hanyu hoa by hao?
Ik ben heel jaloers op jou!!!!!!! Veel plezier in Australie!!
Zaijian,
Lian
PS: heb je mn boekje gebruikt?? -
12 Juni 2010 - 13:19
Verstesse:
Damn Ronnie, det versleagske is tof, mer de foto's sloan echt alles!
Veul plezeer bie de Aussi's!
Gr -
15 Juni 2010 - 00:18
Jimmie Jacobs:
Sjeoan ronnie!
Geniaal verhoal, prachtige foto's!
Amesatie down under!
Gr Jim en Naomi -
15 Juni 2010 - 14:50
Ruud Geelen:
Hey Ronny,
In ein woord GEWELDIG!
Ig volg dig op de voot.
P.S. Deh baard wurtj mer woester en woester.
Respect! -
16 Juni 2010 - 14:14
Shiron:
Ronnie snorrie!
Wat een fantastisch verhaal! Wordt wel heel jaloers..
Ben je ondertussen al in Australie? -
25 Juni 2010 - 11:13
Paulo:
Zeer mooi verhaal! China is ook te groot om alles te zien! Maar idd, ooit gewoon terugkomen en nu op weg naar Australie. Dat trouwens wel meevalt qua grootte ;)
Geniet er nog van! -
26 Juni 2010 - 09:25
Melanie:
Nieuw verhaal....? -
05 Juli 2010 - 07:28
Die Van Kranen:
meh jong , die gebrüder en Geschwister Jacobs kinne ze zo'n bietje in de hiéele wereld, gea hoatj Thoeär oppe kaart.
kom neet met diene baard tusse unne kangaroe en eine pandabear want den is 't aafgeloupe met klein duimpje!!
nog veul plezeer hè!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
